KİM BİLİR BELKİ DE

Bazen sıcak bir gülümseme beklenir!

Bazen de şefkat üzerine kurulu bir hayat olsun ister, birçok şeyi de ona entegre etme yolunu tercih ederiz.

Sanki yolun sonundaymışız gibi “dur gitme” diyecek bir ses duyma telaşına düşer oracıkta bekleriz.

Aslında olabildiğince arzulu olmayı da ihmal etmez, öylece şefkat bekleyen bir çocuk gibi bir köşede ağlamasını çok iyi biliriz.

KİM BİLİR BELKİ DE…

Cebimizdeki son kuruşu dosta veren, küçük bir çocuğun gözlerindeki ışıltıyla mutlu olan, yaşlı bir insanı yolun karşısına geçiren ya da sabahın en erken saatinde kalkıp tebessümle günaydın deyip mutlu olmasını bilen birisiyizdir.

Savunulan görüşler, yaşam tarzları, vatan, millet, bayrak veya din gibi ortak değerlerin varlığı sayesinde omuz omuza verebilmeyi ve aynı sloganları atmayı tercih eden bir toplumda olmakta bizlere en güzel hediyedir.

Unuttuğumuz bir şeyler mi var! Koca yürekli Yunus’un dediği gibi “Yaratılanı severim yaratandan ötürü” öyle bir söz ki her şeyi özetler nitelikte değil midir?

ÖYLE YA KİME NE!

Zühtü SOYLU